Channel Mixer

การปรับสีใน Channal Mixer

ความสามารถของ Channel Mixer คือการผสม เพิ่ม หรือ ลด สีใน channel สี ให้ได้สีที่เราต้องการ หรือปรับให้เป็นสี 100 เปอร์เซ็นต์เพียงสีเดียว ไม่ต้องการพิมพ์ผสม

จากตัวอย่างงานปฏิทิน 2 สี น้ำเงิน+แดง ที่ผ่านการพิมพ์มาแล้ว นำมาสแกน เพื่อที่จะแยกสีทำเพลทใหม่นั้น สีจะขึ้นในทุก Channel ทั้ง C M Y และ K เราต้องการจะปรับเพื่อให้เหลือแค่ C กับ M โดยไม่มีสีอื่นผสม

สีแดง มีส่วนผสมของสี M + Y

สีน้ำเงิน มีส่วนผสมของสี M + C

1. ทำการ Duplicate Layer และตั้งชื่อ Layer   เป็น C กับ M เราจะปรับที่เลเยอร์ C ก่อน หลักการก็คือ ตรงปฏิทินสีน้ำเงินเราจะให้เหลือแค่ C เดียว และสีแดงก็จะปรับให้เหลือแค่ M เดียว พื้นขาวสกปรกเลอะหมึก ก็จะปรับให้ขาว

2. ไปที่เมนู Image >Adjustments>Channel Mixer...

3. หน้า ต่าง Channel Mixer ตรงด้านล่างสุด ลูกศรสีแดง ติ๊กเลือก Monochrome หลักการก็คือเราจะปรับตรงน้ำเงินเป็น ดำ (K) ก่อน และปรับสีแดงทิ้ง
ตรง กรอบ Source Channels >

Cyan : จะเพิ่มเต็มที่ 200%
Magenta : ก็จะเพิ่มช่วยนิดหน่อย เพราะว่ามันมีส่วนผสมทั้งในแดง และน้ำเงิน
Yellow : ค่าลบ -200% เพราะต้องการจะตัดสีแดงของปฏิทินทิ้ง
Black : เพิ่มสัก 100% ถ้าเพิ่มมากตัวหนังสืออาจจะบวม หรือตัน ต้องลองปรับดู
Constant: ค่าลบเพื่อตัดพื้นสกปรกที่เลอะให้ขาว
Preview ดู ได้แล้วก็ คลิก OK

4. ไปที่ Channel Mixer อีกครั้ง เพื่อที่จะปรํบ จาก K เป็น C

ตรง Output Channel: เลือกเป็น Cyan
ตรง กรอบ Source Channels
ให้เพิ่มที่ Black เป็น 100%

5. จากนั้นจะลดดำ โดย

ตรง Output Channel: เลือกเป็น Black
ตรง กรอบ Source Channels
ที่ Black ให้ปรับเป็น 0%

ก็จะเหลือ C เดียวตามภาพ   เสร็จแล้วคลิก OK

แล้วสั่ง Layer C เป็น Multiply และปิดตาไว้

ต่อไปเลื่อกที่ Layer M ก็จะทำหมือนกับ Layer C เพียงแต่เพิ่ม Yellow เป็น 200% แล้วลด Cyan -200%

6. หน้า ต่าง Channel Mixer ตรงด้านล่างสุด ลูกศรสีแดง ติ๊กเลือก Monochrome หลักการก็คือเราจะปรับตรงแดงเป็น ดำ (K) ก่อน และปรับสีน้ำเงินทิ้ง
ตรง กรอบ Source Channels >

Cyan : ค่าลบ -200% เพื่อที่จะตัดน้ำเงินทิ้ง
Magenta : 50 % ถ้าเพิ่มมากตัวหนังสืออาจจะบวม หรือตัน ต้องลองปรับดู
Yellow : เพิ่มเป็น 200% เพราะต้องการจะเร่งสีแดงของปฏิทินให้เข้ม
Black : 0%
Constant: -20 % ค่าลบเพื่อตัดพื้นสกปรกที่เลอะให้ขาว
Preview ดู ได้แล้วก็ คลิก OK

7. ไปที่ Channel Mixer อีกครั้ง เพื่อที่จะปรับ จาก K เป็น M

ตรง Output Channel: เลือกเป็น Magenta
ตรง กรอบ Source Channels
ให้เพิ่มที่ Black เป็น 100%

8. จากนั้นจะลดดำ โดย

ตรง Output Channel: เลือกเป็น Black
ตรง กรอบ Source Channels
ที่ Black ให้ปรับเป็น 0%

ก็จะเหลือ M เดียวตามภาพ   เสร็จแล้วคลิก OK

แล้วสั่ง Layer M เป็น Multiply และเปิดตา C ก็จะได้ดังภาพด้านล่างนี้

ส่วนวันสำคัญอาจจะต้องพิมพ์ใหม่ และตัวเลขที่เป็น screen อาจใส่ใหม่ แล้วแต่ตามความต้องการ

RGB กับ CMY+(K)

RGB

เป็นสีของแสง หรือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่เรามองเห็นได้ ความยาวคลื่นแสงที่แตกต่างกันทำให้เกิดแสงสีต่างๆ มากมาย เมื่อแสงสีต่างๆ เข้ามาผสมมากขึ้นทำให้เกิดความสว่างมากขึ้น เมื่อสว่างถึงจุดหนึ่งก็กลายเป็นแสงสีขาว เราเรียกระบบสีที่ทำงานแบบนี้ว่า "Additive" คือ เมื่อผสมมากก็ยิ่งสว่างมาก

แม่สีคือ RGB

R = Red - โทนแดง

G = Green -โทนเขียว

B = Blue -โทนน้ำเงิน

โดยทั่วไป RGB ทำงานในระบบ 8 bit ต่อสี คือ แม่สีแต่ละสีมีน้ำหนักแตกแตกกันได้เท่ากับ 2⁸ = 256 น้ำหนักสี หรือ 0-255 โดย 0 คือมืดสนิท ส่วน 255 คือสว่างเต็มที่ เมื่อนำแม่สีมาผสมกันทั้งสามแล้วได้เท่ากับ 256x256x256 = 16777216 เฉดสี หรือ 16.7 ล้านสี

 

แสงสีที่ใช้กับระบบนี้ได้แก่ จอมอนิเตอร์ จอโทรทัศน์ โปรเจ็กเตอร์ และอุปกรณ์ฉายแสงอื่นๆ

ประเภทงานที่ต้องใช้ เช่น งานเว็บ จะต้องเตรียมรูปภาพในโหมด RGB

CM Y

เป็นสีของสาร หรือหมึกพิมพ์ซึ่งจะทำงานในลักษณะตรงข้ามกับสีของแสง (RGB) คือ เมื่อผสมกันมากขึ้นๆ แทนที่จะสว่างขึ้นกลับมืดเข้มลง เราเรียกระบบสีที่ทำงานแบบนี้ว่า "Subtractive"

แม่สีของระบบนี้คือ CMY

C = Cyan - ( ฟ้าอมเขียว )

M = Magenta - ( ม่วงแดง )

Y = Yellow - ( เหลือง )

Cyan เป็นสีตรงข้ามกับ Red

Magenta เป็นสีตรงข้ามกับ Green

Yellow เป็นสีตรงข้ามกับ Blue

ในทางทฤษฎีแล้ว แม่สี CMY ในอัตราส่วน 100 เปอร์เซ็นเท่ากัน เมื่อนำมาผสมกันแล้วควรจะได้เป็นสีดำสนิท แต่เนื่องจากเทคโนโลยีการผลิตสีในปัจจุบันยังไม่สามารถผลิตแม่สีที่สะท้อนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเฉพาะบางเช่วงอย่างแม่นยำได้ เมื่อผสมกันแล้วแทนที่จะได้เป็นสีดำสนิท กลับได้สีน้ำตาลแทน จึงต้องเพิ่มสีดำเข้ามาช่วย เราเรียกสีดำที่มาชดเชยนี้ว่า " Key color " หรือ K นั่นเอง

ระบบ CMYK มีค่าตั้งแต่ 0 ถึง 100 โดยมีหน่วยเป็นเปอร์เซ็น ( % )

0 คือไม่มีเม็ดสี ส่วน 100 คือ เข้มสุด

โหมดสี CMYK ใช้ในงานสื่อสิ่งพิมพ์

การเตรียมไฟล์งานในการออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ควรอยู่ในโหมด CMYK

แปลง RGB ให้เป็น CMY ไม่มี K

การแปลงไฟล์ภาพ RGB ให้เป็น CMY ไม่มี K

เป็นการประยุกต์ใช้เพื่อต้องการงาน 2สี หรือ 3 สี ซึ่งสามารถทำได้หลายวิธี แต่วิธีนี้เป็นการใช้โปรไฟล์สี โดยโปรแกรมจะคำนวณค่าสีที่หนักของ Channals K ให้เฉลี่ยอยู่ใน CMY ซึ่งรูปภาพที่ได้ที่หนักยังคงความเข็มของหมึกอยู่

1. เปิดโปรแกรม Adobe Photoshop ขึ้นมา ไปที่เมนู Edit > Color Settings...

2. หน้าต่าง Color Settings ตรงกรอบ Working Spaces >CMYK: เลือก Custom CMYK

3. หน้าต่าง Custom CMYK ตรงกรอบ Separation Options >Black Generation: เลือกเป็น None

 

ตรงช่อง< Name> ตั้งชื่ออะไรก็ได้ เสร็จแล้ว Click [OK ] หน้าต่าง Color Settings แล้วก็ Save โปร์ไฟล์ไว้ใช้งานเมื่อเราต้องการทำภาพให้เหลือ 2 สี หรือ 3 สี วิธีใช้ก็เปลี่ยนโหมดรูปภาพจาก RGB เป็นโหมด CMYK แค่นี้รูปภาพก็จะไม่มี K แล้ว แต่อย่าลืมเปลี่ยนกลับไปใช้โปร์ไฟล์เหมือนเดิมนะครับเมื่อใช้กับงาน 4 สีทั่วไป

ตั้งค่าโปรไฟล์สีให้กับโปรแกรมชุด Adobe

กำหนดโปรไฟล์สี (Color Settings) ให้โปรแกรมชุด Adobe ด้วย Adobe Bridge

ก่อนการใช้งานโปรแกรมกราฟิคเราต้องตั้งค่า Preferences ที่จำเป็นต่างๆ ของโปรแกรมพอสมควร ศึกษาได้ในคู่มือแต่ละโปรแกรม สิ่งหนึ่งที่จำเป็นคือการตั้งค่า Color Settings หรือ โปรไฟล์สี ให้เหมือนกันทุกโปรแกรมด้วย Adobe Bridge

1. เปิดโปรแกรม Adobe Bridge ขึ้นมา ไปที่เมนู Edit > Creative Suite Color Settings

2. หน้าต่าง Suite Color Settings เลือกโปรไฟล์ที่ต้องการ แนะนำ North America Prepress 2 แล้วคลิก Apply

 

เท่านี้โปรแกรมทั้งหมดของ Adobe ก็จะมีโปรไฟล์สีเหมือนกันทุกโปรแกรม การตั้งโปรไฟล์สีให้เหมือนกันนั้นช่วยลดความผิดพลาดหรือปัญหาเกี่ยวกับเรื่องสีเพี้ยนน้อยลง

รูปแบบไฟล์

PDF

PDF ย่อมาจาก Portable Document Format เป็นไฟล์ประจำของโปรแกรม Acrobat คิดค้นโดย Adobe เป็นไฟล์ที่สามารถเก็บข้อมูลรูปภาพและฟอนต์์ไว้ในตัวมันเอง โดยพึ่งทรัพยากรภายนอกน้อยที่สุด ไฟล์ PDF จึงมีขนาดเบาและสามารถแสดงผลได้อย่างถูกต้องแม้เปิดกับคอมพิวเตอร์ที่ใช้ OS ต่างกัน จึงเป็นที่นิยมใช้กันมากในปัจจุบัน และได้มีการพัฒนาส่งเสริมใช้เป็นมาตรฐานกลาง (ISO) สำหรับการรับส่งข้อมูลกราฟิกในอุตสาหกรรมการพิมพ์

การเอ็กซ์พอร์ตไฟล์เป็น PDF/X-1a:2001 จาก Adobe Indesign CS4

ซึ่งเหมาะสำหรับงานพิมพ์ระบบออฟเซท CMYK เท่านั้น เพราะโปร์ไฟล์ที่ใช้จะต้องเป็นชนิด CMYK เท่านั้น เมื่อเลือก Adobe PDF Preset เป็น PDF/X-1a:2001 แล้ว ค่าอื่นๆ ก็จะถูกเช็ตไว้เรียบร้อยแล้ว จะอธิบายเฉพาะในหน้าต่างที่สำคัญที่ควรตั้งค่านะครับ

1. ไปที่เมนู File > Export จะมีหน้า Export ขึ้นมา ตรงช่อง Save as type เลือกเป็นAdobe PDF แล้วคลิกปุ่ม Save

2. Marks and Bleeds

Bleed and Slug ติกเลือก Use Document Bleed Settings ในกรณีที่ตั้ง Bleed หรือเผื่อตัดตกในโปรแกรม หรือจะใส่ค่าเองก็ได้

 

การตั้ง Bleed หรือเผื่อตัดตก (งานสิ่งพิมพ์ควรเผื่อตัดตก) คือเราตั้ง Document Setup ในตัวโปรแกรมเป็นขนาดจริงของงานพิมพ์ที่เจียนสำเร็จเป็นรูปเล่มแล้ว และในส่วนของ Bleed เราก็ใส่ขนาดเผื่อเจียนไปข้างละ 2-3 mm ค่าควรเท่ากันทุกด้าน ทีนี้เราก็ตีพื้นงานหรือรูปภาพให้เกินหน้า Page ออกมา ซึ่งรวมเผื่อตัดตกแล้วก็ห้ามเกินกระดาษที่พิมพ์นะครับ

3. ในส่วนของ Output >Color

Destination คือ โปรไฟล์ที่ใช้ในระบบงานพิมพ์ CMYK ซึ่งจะจำค่าที่เราตั้ง Color Settingให้กับโปรแกรมตอนแรกแนะนำให้เป็นมาตรฐานเดียวกันก็จะดีหรือเป็นโปรไฟล์เดียวกันกับร้านแยกสี คือU.S. Web Coated (swop) v2

ส่วน OutPut Intent Profile Name: คือควรเป็นอันเดียวกับ Destination

รูปแบบไฟล์งาน การจัดการสี ความละเอียดและชนิดไฟล์ ถ้าถูกต้องตามระบบงานสิ่งพิมพ์แล้วไม่ว่าจะเอ็กซ์พอร์ต เป็น PDF เวอร์ชั้นไหนก็จะไม่มีปัญหาครับ

การทำงานด้วย Adobe InDesign

การทำงานด้วย Adobe InDesign

ในส่วนของการทำงานด้วยโปรแกรม Adobe InDesign ซึ่งเป็นโปรแกรมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการทำงานสิ่งพิมพ์ และเป็นโปรแกรมที่ยืดหยุ่นที่สุดสำหรับการควบคุมเรื่องการจัดการสี เป็นโปรแกรมที่มีลูกเล่นมากเพียงพอที่จะสร้างงานกราฟิคอย่างที่นักออกแบบ หลายคนมักชอบทำที่ Adobe Illustrator ซึ่งผมก็รู้สึกแปลกใจว่าทำไมนักออกแบบไม่ยอมใช้โปรแกรม Adobe InDesign ในการสร้างงานก็ไม่รู้

สำหรับการทำงานด้วยโปรแกรม Adobe InDesign CS4 ที่ผมจะแนะนำต่อไปนี้ก็คงจะมุ่งเน้นไปที่การเตรียมไฟล์เพื่องานพิมพ์ เพราะบทความนี้ไม่ใช่บทความที่จะสอนวิธีการทำงานด้วย Adobe InDesign แต่จะเป็นบทความที่จะอธิบายถึงขั้นตอนการเตรียมไฟล์สำหรับการพิมพ์มากกว่า ซึ่งขั้นตอนในการเตรียมไฟล์เพื่องานพิมพ์ที่ควรทราบมีดังนี้

1. รู้ตัวเองก่อนว่าจะทำอะไร วันนี้การทำงานด้านสิ่งพิมพ์ของบ้านเรามี ปัญหาตั้งแต่เริ่มต้น เพราะเราขาดการเรียนรู้เรื่องกระบวนการทำงานตั้งแต่แรก นักออกแบบจะทำหนังสือก็ไม่เคยศึกษาเรื่อง GRID ไม่รู้จักส่วนประกอบต่างๆ ของสิ่งพิมพ์ ไม่รู้จักการเข้าเล่มและอีกหลายอย่าง ทำให้กระบวนงานต่างๆของเราผิดฝาผิดตัว แล้วก็ทำแบบมั่วๆ จนเป็นที่ยอมรับในหมู่นักออกแบบสมัยใหม่ ที่ไม่สนใจชนิดของสิ่งพิมพ์ แล้วก็เลยกลายเป็นการสร้างค่านิยม หรือมาตรฐานในแนวคิดแบบผิดๆ ไปถึงต้นตอของการศึกษา เพราะว่าคนสอนเองก็ไปหลงประเด็นกับงานออกแบบมากกว่าโครงสร้างของสิ่งพิมพ์ ก็เลยกลายมาเป็นการสร้างปัญหาตั้งแต่เริ่มงาน ดังนั้นก่อนที่จะทำงานด้วย Adobe InDesign อย่างน้อยผู้ที่ทำงานจะต้องตระหนักว่า เราต้องมีการสร้างรูปแบบ หรือร่างแบบก่อนที่จะทำงานเพื่อที่จะได้ทำงานในขั้นตอนต่อไปได้ และต้องแยกให้ออกว่า นิตยสาร ใบปลิว จุลสาร หนังสือพิมพ์ แผ่นพับ ฯลฯ มันมีความแตกต่างกันอย่างไร และมันมีข้อกำหนดที่แตกต่างกันอย่างไร

2. ตั้งค่า Preflight Profile ในเวอร์ชั่น CS4 มีความสามารถใหม่เพิ่มขึ้นมาเพื่อให้นักออกแบบได้ตรวจสอบการทำงานของตัวเอง ว่าไฟล์งานที่ทำอยู่นั้น มีมาตรฐานตามที่เราต้องการหรือไม่ เช่นหากเรากำหนดให้ภาพต้องเป็นความละเอียดระหว่าง 300-350 dpi เมื่อเราทำงานแล้วปรากฏว่าภาพที่เราใช้ความละเอียดไม่ได้ตามที่ต้องการก็จะ มีการเตือนขึ้นมาที่ Preflight Panel ซึ่งทำให้เราสามารถทำงานได้ถูกต้องมากขึ้น การกำหนดให้ตรวจสอบเรื่อง Preflight นี้ สามารถกำหนดให้ทำงานได้ตั้งแต่ การตรวจสอบขนาด การเผื่อตัดตก การจัดการสี การทำงานเรื่องข้อความ ฯลฯ

3. ทำความเข้าใจเรื่อง Color Management การทำงานด้วยโปรแกรม Adobe InDesign ก็เหมือนกับการทำงานที่ Adobe Illustrator นั่นก็คือต้องมีการกำหนดค่า Color Settings ให้เหมือนกัน และเมื่อเราเอาไฟล์ RGB หรือ CMYK ที่ฝังโปรไฟล์สีที่ไม่ตรงกับ Working Spaces ที่เรากำหนดไว้ โปรแกรม Adobe InDesign จะทำการ Assign Profile เข้าไปสู่ Document Working Spaces โดยอัตโนมัติ นี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่เราควรจะใช้ Color Profile เดียวกันทั้งหมด เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องทำงานโดยการ Convert Profile มากจนเกินไป

4. พยายามสร้างงานด้วย Style หลายคนที่ยังทำงานติดรูปแบบโดยการเลือกกำหนดตัวอักษร หรือ Fonts เป็นแบบเลือกเอาทีละจุด เรื่องนี้เป็นผลให้นักออกแบบหลายคนไม่เข้าใจวิธีการทำงานที่เป็นระบบเลยทำ ให้การสร้างงาน การแก้ไขงานเป็นเรื่องยุ่งยาก ดังนั้นผู้ที่จะทำงานด้วยโปรแกรม Adobe InDesign จะต้องสามารถใช้งาน Character Style, Paragraph Style, Table Style, Cell Style และ Object Style ถ้าหากไม่สามารถทำงานด้วย Style เหล่านี้ได้ก็อย่าคิดทำงานด้วย Adobe InDesign เพื่อสร้างภาระให้กับคนอื่นเลย

5. ตรวจสอบงานให้ครบถ้วน หลังจากที่ได้ทำการสร้างงานจนเสร็จแล้วก่อนที่จะทำการ Package งาน หรือส่งงานไปที่อื่น ลองตรวจสอบการทำงานด้วยการดูที่ View > Overprint Preview ว่าเรามีการกำหนดให้มีการใช้งาน Overprint หรือไม่ เมื่อตรวจสอบเรียบร้อยแล้วก็ไปดูว่าเรามีการใช้งานเกี่ยวกับการแยกสีอย่างไร ด้วยการไปที่ Windows > Output > Separation Preview เพื่อที่เราจะได้ทำการตรวจสอบเรื่องจำนวนสีในการแยกสี มีการกำหนดในเรื่องสีพิเศษหรือไม่ และตรวจสอบเรื่อง Ink Limit ที่เหมาะสมกับการพิมพ์ด้วยโดยเราสามารถตรวจสอบได้จากที่เดียวกันนี้

6. กำหนดค่าการ Output ให้ถูกต้อง งานที่เราทำเกือบทุกงานผมเชื่อได้เลยว่าต้องมีเรื่อง Transparency เข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งก็คล้ายๆ กับการทำงานที่ Adobe Illustrator นั่นก็คือเราต้องมีการกำหนดค่าเรื่อง Transparency Flattener preset เช่นเดียวกัน เพราะค่าที่กำหนดมาจากพื้นฐานของโปรแกรมยังไม่ละเอียดพอที่เราต้องการ ดังนั้เราต้องเข้าไปตั้งค่าให้เหมาะสม โดยไปที่ Edit > Transparency Flattener preset เลือก New แล้วกำหนดค่า Raster/Vector Balance ที่ 100 ตรงช่อง Line Art and Text Resolution ที่ 2400 ppi และกำหนดค่า Gradient and Mesh Resolution ที่ 300 ppi หลังจากนั้นก็ทำการ Save การตั้งค่านี้ไว้ เพื่อนำไปใช้ในตอนที่เราจะทำการ Export ไปเป็นไฟล์ PDF เพื่อการพิมพ์ต่อไป

7. ทำการ Package ไฟล์งาน เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ถึงตอนที่จะทำการเก็บไฟล์ โดยการเลือก Package File เพื่อทำการรวบรวมส่วนประกอบต่างๆ ของไฟล์งานให้อยู่ใน Folder เดียวกัน ไม่ว่าจะเป็น Fonts ภาพประกอบทั้้งหมด ตัวไฟล์ InDesign และรายละเอียดทั้งหมดของไฟล์ ซึ่งจะทำให้เราสามารถนำ Folder งานทั้งหมดไปทำงานต่อที่ไหนก็ได้ เพราะทุกอย่างถูกรวบรวมมาไว้ใน Folder เดียวกันหมด

8. Export เป็น PDF อย่างเดียว เมื่อทำการ Package เรียบร้อยแล้ว ลืมเรื่องการ Print Postscript ไปเลยมันโบราณแล้ว ตอนนี้เราใช้วิธี Export ไปเป็น PDF โดยตรง โดยเลือกเป็น PDF/X-3 แล้วกำหนดดังนี้

-เลือก Adobe PDF Preset ที่ PDF/X-3:2002


-ไปที่ Marks and Bleeds เลือกตรง Bleed and Slug แล้วก็คลิกตรง Use Document Bleed Settings


-ไปที่ Advanced ดูตรง Transparency Flattener ให้เลือก Preset ที่เราสร้างไว้ (ตามข้อ 6.) เพราะค่า Default ที่เลือกไว้เป็น High Resolution นั้นยังละเอียดไม่พอนะครับ


-Save Preset เมื่อกำหนดเรียบร้อยแล้วควรจะ Save การตั้งค่านี้ไว้ คราวหน้าเราจะได้ไม่ต้องมากำหนดใหม่อีก


-สั่ง Export ก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย

9. ไปตรวจสอบไฟล์ PDF ก่อนส่ง เมื่อทำการ Export ไฟล์เรียบร้อยแล้ว เราก็ลองไปตรวจสอบไฟล์ PDF ของเราด้วยตัวเราเองได้ด้วยการนำไฟล์ไปเปิดด้วยโปรแกรม Adobe Acrobat 9 เมื่อเราเปิดไฟล์ที่เป็น PDF/X แล้ว ตรง Navigation Panel ด้านซ้ายมือจะมี Icon Standard ปรากฏขึ้นมาแจ้งสถานะของความเป็นไฟล์มาตรฐาน PDF/X หรือเพื่อความแน่ใจก็ให้ไปที่ Advance > Print Production > Preflight แล้วก็ลองทำการ Preflight ตามเงื่อนไขที่เรากำหนดดู ถ้าไม่ขึ้นการเตือนว่ามีปัญหาก็สามารถส่งไฟล์ไปที่ศูนย์บริการได้เลย

ทั้งหมดที่ผมอธิบายมาก็เป็น 9 ขั้นตอนง่ายๆ สำหรับการทำงานจาก Adobe InDesign เพื่อไปทำงานสิ่งพิมพ์ แต่สำหรับการสร้างงานจริงๆ ไม่ได้มีเพียงแค่นี้นะครับ ซึ่งเป็นหน้าที่และบทบาทในการทำงานในส่วนการออกแบบจัดทำ แต่ทั้งหมดต้องคำนึงถึงข้อจำกัดของโปรแกรม และวิธีการทำงานที่ถูกต้อง อย่าคิดว่าทำแบบมั่วๆ ก็สามารถทำได้ เพราะประสิทธิภาพการทำงานนั้นอยู่ที่ว่าเราสามารถทำงานโดยไม่ใช้เวลามากเกิน ไป ไม่มีการทำแบบขอไปที ไม่มีการหมกเม็ด ไม่มีการหลอกลูกค้าด้วยการทำงานขึ้นมาแบบลูบหน้าปะจมูก ทุกอย่างมันมีบทเรียนในการทำงานครับ

การทำงานด้วย Adobe illustrator

ขอบคุณบทความจาก www.indesignthai.com

การทำงานด้วย Adobe Illustrator

การทำงานด้วย Adobe Illustrator

ในบ้านเราผมว่าความนิยมใน การใช้ไฟล์งานที่ส่งไปเข้ากระบวนการแยกสี และกระบวนงานพิมพ์มากที่สุด ก็น่าจะเป็นไฟล์งานที่สร้างจากโปรแกรม Adobe Illustrator นี่แหละ และโปรแกรมนี้ก็สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับคนทำงานด้วยปัญหานานับ ประการ สาเหตุก็เพราะว่า ส่วนใหญ่อวดดี คิดว่าเก่งออกแบบแล้วจะเก่งกาจในการใช้เครื่องมือด้วย ผลก็คือ คนส่งงานก็คิดว่างานเรียบร้อย คนรับงานก็ไม่กล้าพูดว่างานมีปัญหา เพราะเดี๋ยวลูกค้าคิดว่าไม่เก่งร้านอื่นเก่งกว่า ทั้งๆ ที่ทุกคนก็มีปัญหา แต่ไม่ยอมพูดความจริง เรื่องปัญหาเหล่านี้จึงแก้ไขไม่ได้เสียที เราลองมาดูปัญหากันก่อนว่ามีอะไรบ้าง

1. ส่งไฟล์เป็น eps สำหรับเรื่องนี้หลายคนไม่ทราบว่าการ Save ไฟล์จากโปรแกรม Illustrator เขาไม่นิยมให้ใช้ รูปแบบ .eps กันแล้ว ความรู้เก่าๆ สมัยแรมเม็กละ พันบาท เพลตตัดสองราคาแปดพันมันใช้ตอนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะการ Save เป็น eps นั้นมันไม่มี Color Management และไม่มีขอบเขตงานมันมักจะมาตาม Art ที่สร้างไว้ แล้วก็ไม่ค่อยสมบูรณ์กับการใช้งานตามเครื่องมือใหม่ๆ เช่น Transparency

2. ส่งไฟล์ขนาดใหญ่เกินความจำเป็น ผมมักจะเปรียบเทียบไฟล์แบบนี้ว่าไฟล์ควายที่มีหญ้าติดมาตอนส่งงานด้วย ก็ไฟล์อะไรล่ะที่ใหญ่เป็นร้อยเม็ก (MB) สั่ง Save สั่ง Print ทีนั่งรอเป็นวัน เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่คนทำงานไม่ทราบว่าโปรแกรม Adobe Illustrator มันมีข้อจำกัดเรื่องจำนวน Path ห้ามเกิน 5,000 Path เพราะเมื่อเกินแล้วเวลา Save ถ้าใช้เครื่อง Mac ก็จะเห็นวงกลมสายรุ้งหมุนไม่หยุดต้องรอนาน แต่พอบอกว่ามีข้อจำกัดอย่างนี้ แล้วจะสร้างงานใหญ่ๆ ได้อย่างไร ซึ่งความจริงแล้วถ้าทำงานเป็นไฟล์มันจะไม่ใหญ่เลย เรื่องนี้คนที่ทำโปรแกรม Adobe Illustrator ที่มั่วกันมาตลอด ภาษาอังกฤษก็ไม่คล่อง เรียนก็ไม่ได้เรียน ยังจะมาอวดดีอยู่ไม่ได้แล้ว ต้องหันมาทำความเข้าใจเรื่อง Path ต้องมีวิธีการจัดการกับ Path ด้วยการสั่งการทำงานผ่าน Appearance พูดง่ายๆ คือต้องทำงานด้วยเครื่องมือให้เป็น แล้วเดี๋ยวนี้เขามีการทำงานเน้นใช้วิธีการแบบ Isolate Mode อีก หน้าที่คนทำงานก็ต้องศึกษาว่าเดี๋ยวนี้เครื่องมือมันมีการพัฒนาการไปแล้ว ความคิดสร้างสรรค์ยังใช้เหมือนเดิม แต่ต้องเลือกเครื่องมือทำงานให้มีประสิทธิภาพด้วย ซึ่งเรื่องเหล่านี้ใครที่ติดตาม เป็นสมาชิกของ www.thaiadobeuser.com จะทราบขั้นตอนวิธีการดีว่าทำได้จริงหรือไม่

3. ส่งไฟล์โดยกำหนดความละเอียดต่ำ บอกอย่างนี้ หลายคนอาจจะแย้งว่า Illustrator มันเป็นโปรแกรมประเภทเวคเตอร์ไม่ใช่หรือ แล้วมันจะตั้งรายละเอียดอย่างไร จริงอยู่โปรแกรม Adobe Illustrator เป็นโปรแกรมประเภทเวกเตอร์ แต่เมื่อเราต้องนำภาพมาวางในงาน การสั่ง Effects เช่น Drop Shadow ที่มักชอบสั่งกัน อย่างนี้แหละโปรแกรมต้องพยายามทำให้เวกเตอร์นี้กลายเป็นภาพ เรียกว่า Rasterize และโปรแกรม Adobe Illustrator เวอร์ชั่นตั้งแต่ CS2 ลงไป เมื่อทุกคนทำงานโดยไม่ได้ผ่านการกำหนดตั้งค่าการทำงานที่ถูกต้อง เมื่อเลือกสร้างงานใหม่ขึ้นมา ในส่วน Document Raster Effects Setting จะถูกตั้งมาจากโรงงานที่ 72 ppi นั่นหมายความว่าเมื่อทำงานเสร็จ แล้วมีการ Flatten Transparency โดยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ภาพที่ได้ก็จะเป็นภาพที่ความละเอียด 72 ppi ครั้งเอาไฟล์นี้มาส่งพิมพ์ ศูนย์บริการเขาเปิดมาเห็นเป็น 72 ppi เขาก็จะเปลี่ยนเป็น 300 ppi ซึ่งจะเกิดความผิดพลาดของ Effects ที่สร้างไว้ทันที ดังนั้นใน CS3 และ CS4 ปัญหานี้เลยถูกแก้ไขโดย Adobe ด้วยการมี Document Profile ให้เลือกก่อนที่เริ่มทำงาน ซึ่งสามารถเลือกให้เหมาะสมกับงานที่เราจะทำได้

4. ส่งไฟล์โดยการ Create Outline เป็นประเพณีนิยมไปแล้ว ว่าจะส่งงานต้อง Create Outline ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาแบบตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่กลับไปสร้างปัญหาใหม่เกิดขึ้น ผมต่อต้านเรื่องการ Create Outline มานาน หลายคนไม่ชอบขี้หน้าผมเพราะผมมักจะว่าคนแนะนำให้ Create Outline เป็นคนสิ้นคิด บางคนก็อาจจะแย้งผมว่าถ้าสิ้นคิดแล้วทำไม Adobe มันใส่คำสั่งนี้มา เรื่องนี้ต้องแยกให้ออกจากกัน การที่เราจะใช้คำสั่ง Create Outline ก็เพราะว่าเราต้องทำเป็นกราฟฟิค หรือต้องมีการดัดแปลงเป็นงานดีไซน์ หรือเพราะว่าปลายทางเขาไม่มี Font ที่เราใช้ เขากลัวละเมิดลิขสิทธิ์ก็เลยต้อง Create Outline ไป การ Create Outline ผลเสียก็คือไฟล์งานจะใหญ่ ขอบตัวหนังสือจะบวม และที่สำคัญไม่สามารถแก้ไขข้อความได้ วิธีทำงานที่ไม่ต้อง Create Outlineก็คือการ Save ไฟล์ไปเป็น PDF/X ซึ่งเราสามารถส่งไฟล์ไปให้ศูนย์บริการได้อย่างไม่มีปัญหา

5. ส่งไฟล์โดยไม่กำหนดขอบเขตงาน อย่างที่บอกส่วนใหญ่มักจะมั่วกันมาแต่ต้น เวลาสร้างงานก็ไม่เคยกำหนด Art board ให้ถูกต้อง มักจะสร้างงานโดยไม่สนใจ Document Setup แล้วมาใช้คำสั่ง CROP ในภายหลัง แถมไม่รู้จักการเผื่อตัดตกมาอีก เรื่องการเผื่อตัดตก หลายคนยังเข้าใจผิดว่าเราสามารถทำงานแล้วดึงภาพขยายออกไปข้างละ 3 มิลลิเมตร แล้วถือว่าทำการตัดตกแล้ว ความจริงหากใครทำอย่างนี้แล้วไม่สื่อสารกันให้ดี เมื่อส่งไฟล์นี้ไปยังศูนย์บริการที่มีมาตรฐานพอเขาโยนงานนี้เข้าโปรแกรม Imposition (โปรแกรมจัดหน้าสำหรับการ Output) โปรแกรมจะมองว่าขนาดงานนี้คือ A4 + 6 มิลลิเมตร แล้วก็ยังไม่มีเผื่อตัดตกอีก ต้องมาใส่คำสั่งเป็นแบบป้อนข้อมูลลงไป วิธีแก้ปัญหาก็คือการสร้าง Art Board ให้มีขนาดเท่าจริง แล้วก็สร้างพื้นให้คลุมขนาดงานจริงออกไปข้างละ 3 มิลลิเมตร แล้วตอน Save เป็น PDF/X-3 ก็เลือก Marks and Bleed เพิ่มเข้าไปก็จะทำให้ขอบเขตที่ไฟล์ PDF ถูกต้อง

และปัญหานี้ก็ถูกแก้ไขปรับปรุงมาใน CS4 ที่เพิ่มความสามารถด้วยการใส่ Bleed Size ที่ Document Setup ได้

6. ใช้โปรแกรมผิดประเภท ปัญหานี้เป็นปัญหาที่เริ่มต้นมาจากความมักง่ายของนักออกแบบ ที่ไม่อยากจะศึกษาโปรแกรมอื่นๆ ที่เหมาะสมกับงาน และพวกนี้แหละเรียกว่าขยันแต่ทึ่ม ใช้โปรแกรม Adobe Illustrator ทำหนังสือบ้าง ใช้ทำงานที่มีหลายหน้าบ้าง พูดง่ายๆ คือเอาไปทำงาน Page Layout และสิ่งที่ผมกลัวอีกก็คือ ในเวอร์ชั่น CS4 โปรแกรม Adobe Illustrator CS4 สามารถสร้างหน้า Artboard ได้ถึง 100 หน้า เดี๋ยวก็จะเจอพวกนักออกแบบปัญญานิ่มนำมาทำหนังสืออีกแน่ๆ ทั้งๆ ที่ Adobe บอกว่าความสามารถนี้เขาทำมารองรับการทำงานแบบหลายขนาด หรืองาน Web หรืองานโปรเจคเช่น ทำ สื่อสิ่งพิมพ์หลายๆ อย่างอยู่ในไฟล์งานเดียวกัน แต่ถ้าจะทำงานแบบ Pagination ต้องไปโน่น Adobe InDesign

7. ใช้ Font โบราณ เรื่องนี้เป็นมูลเหตุทำให้หลายคนยังต้องมีโปรแกรม Adobe Illustrator หลายเวอร์ชั่นในเครื่อง เพราะบ้านเมืองเรามันอาภัพปัญหาเรื่องภาษาไทย ไม่มีคนมาแก้ไขให้ถูกจุด คนที่ไม่รู้ก็คิดว่าเป็นปัญหาที่ Font ต่างก็ใช้ความเขลาของตนมุ่งไปแก้ปัญหาที่การทำ Fonts ขึ้นมาใหม่ความจริงแล้วปัญหาที่แท้จริงมันอยู่ที่เราไม่มีมาตรฐานการใช้งาน ภาษาไทยในระบบคอมพิวเตอร์ ต่อให้สร้าง Fonts มาอีกเป็นร้อย Fonts มันก็แก้ปัญหาการเปิดไฟล์เก่าๆ ไม่ได้ ผมขอถามว่าจะทำอย่างไรให้การใช้งาน ภาษาไทยที่ UTF-8 กับ UTF-16 ทำงานร่วมกันได้ หรือจะทำอย่างไรถึงจะแทน Font ที่เข้าระหัสแบบ ASCII ด้วย Font Unicode ได้ ตัวอย่างที่เห็นชัดคือ ไฟล์ Word 97 กับไฟล์ Word XP เปิดร่วมกันไม่ได้ หรือ ไฟล์ที่ทำงานบน OS 9 มันไม่เข้ากับไฟล์ที่ OS X แล้วทำไมภาษาอื่นเขาไม่มีปัญหา จะเป็น ASCII หรือ Unicode แล้วทำไมบ้านเรามีปัญหา หรือบ้านเราเอาคนไม่รู้จริงมาทำงาน แล้วทำไมไม่แก้ไข ผมงงมาก เพราะเรื่องนี้ผมก็พูดมาหลายทีแต่ไม่มีใครที่จะหยิบยกเป็นประเด็นในการแก้ไข เลย ในส่วนนักออกแบบก็ขาดความรับผิดชอบมักจะขวนขวายหาแต่ Fonts ที่ตัวเองชอบโดยไม่รู้ว่ามันมีปัญหา หรือมันมีลิขสิทธิ์ (อันนี้น่าเห็นใจ ก็ใครมันจะไปรู้ได้ว่า Font ไหนมีมาตรฐาน เพราะเราไม่มีหน่วยงานมารับรองเรื่องนี้นั่นเอง) ผมเสียดายที่อุตส่าห์ร่ำเรียนกันมา แต่มักไม่ใช้ความรู้ที่จะออกแบบงานภายใต้ข้อจำกัดให้เป็นประโยชน์ อย่างนี้น่าจะออกกฎหมายมาห้ามใช้ Fonts เก่าที่ไม่สามารถทำงานได้ในอนาคตนะ ทำแบบการบังคับใช้น้ำมัน หรือออกกฏหมายโฆษณาของมึนเมาดีไหม จะได้ลด ละ เลิก การใช้ Fonts ภาษาไทยแบบ Postscript กันเสียที หรือถ้าไม่อยากเลิก ก็ทำการประท้วงให้มีการปรับปรุงมาตรฐานการใช้งานภาษาไทยกันเสียใหม่ไม่อย่าง งั้นปัญหามันก็จะไม่จบไม่สิ้นกับเรื่อง Fonts

8. ส่งไฟล์ภาพมั่ว ทำงานโดยใช้คำสั่ง Link ไฟล์ภาพ แต่ไม่ส่งภาพมา ส่งภาพมาก็มีโปรไฟล์สีร้อยพ่อพันแม่ ภาพที่ได้ความละเอียดไม่พอ หรือไม่ก็ความละเอียดมากเกินไปทำให้ไฟล์งานใหญ่มหึมา ทั้งหมดนี้ก็เป็นปัญหาที่พบบ่อยในงานที่ส่งไปศูนย์บริการ ดังนั้นผู้สร้างงานควรทำความเข้าใจเรื่องนี้ให้ถ่องแท้เสียก่อน

9. ใช้เครื่องมือมั่ว ปัญหานี้ก็คือการที่คนทำงานไม่เข้าใจข้อจำกัดของโปรแกรมดังนั้น Adobe จึงได้ทำการปรับปรุงการใชังานในแต่ละเวอร์ชั่นเพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น เช่น การใช้คำสั่งที่ Filter ซึ่งไม่เหมาะกับงานพิมพ์ ( Adobe เขาสร้างโปรแกรมนี้มาไม่ได้เพื่องานพิมพ์อย่างเดียวนะครับ เขาทำมาเพื่องาน Web งาน Mobile และงาน Animation ด้วย) ดังนั้นใน CS4 ทาง Adobe จึงตัดเมนูในชุดคำสั่งนี้ออกไป หรืออย่างการใช้คำสั่ง Mesh การใช้งาน Blend คำสั่งพวกนี้ก็ต้องเข้าใจเรื่อง Transparency และ Rasterize และอย่างการเลือกสีที่ใช้ใน Swatches ก็เลือกโดยไม่ดูว่าสีนั้นเป็น Process หรือ Spot หรือ RGB ดังนั้นใน CS3 และ CS4 จึงได้มีการปรับปรุงการใช้งานให้ถูกต้องยิ่งขึ้น แต่ถ้ายังใช้เวอร์ชั่นที่ต่ำกว่า CS3 ก็จะพบปัญหาเหล่านี้อีก สิ่งที่คนทำงานมักไม่เข้าใจก็คือ เห็นงานในจอไม่มีปัญหา แต่ทำไมเวลา Output กลับไม่สามารถทำได้ เรื่องเหล่านี้คงต้องหาเวลาไปนั่งอ่านหนังสือ Classroom in a Book มานั่งอ่านอย่าคิดว่าข้าเก่งแล้ว ไอ้ที่ว่าแน่น่ะมันแน่แบบมั่วๆ มากกว่าละมัง

10. Save เป็น PDF ไม่ถูกต้อง อันนี้เป็นประเด็นที่ทำให้ศูนย์บริการอ้างว่าก็คุณทำ PDF มาไม่สมบูรณ์ ก็เลยต้องให้ลูกน้องผมแสดงความโง่ออกมาด้วยการเปิดไฟล์ PDF ด้วย Adobe Illustrator ทั้งๆ ที่คนคิดพัฒนาโปรแกรมเขาไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้น ยกเว้นคนที่ทำงานเลือกรูปแบบไฟล์ PDF ที่เหมาะสมกับการเปิดด้วย Adobe Illustrator โดยตรง จึงจะสามารถนำมาเปิดด้วย Adobe Illustrator ได้ ไม่ใช่เอาไฟล์ PDF ที่ไม่ได้กำหนดค่านี้ไว้มาเปิด และวันนี้การที่จะให้นักออกแบบสามารถ Save ไฟล์ไปเป็น PDF ที่ถูกต้องนั้น ง่ายนิดเดียว ซึ่งเป็นหน้าที่ของศูนย์บริการที่จะแนะนำนักออกแบบให้ทำงานได้ถูกต้อง อย่ารับงานที่มีปัญหาแล้วมาบ่นทีหลัง หรืออย่ากั๊กความรู้เพราะกลัวลูกค้าจะย้ายไปทำที่อื่นเพราะที่อื่นถูกกว่า เรื่องอย่างนี้ผมว่ามันแก้ปัญหาได้ถ้าคนในวงการมีความจริงใจต่อกันที่จะแก้ ปัญหา
ผมยกตัวอย่างปัญหาจากการทำงานด้วยโปรแกรม Adobe Illustrator มา 10 ประเด็นจากที่ได้รับทราบมาจากทั้งคำถามที่มีคนมาถามผมโดยตรง และจากการพบปะพูดคุยกับคนในวงการ คราวนี้จะเป็นข้อแนะนำและข้อปฎิบัติที่ควรทำสำหรับคนที่อยากจะทำงานอย่างถูก ต้องกับโปรแกรม Adobe Illustrator ดังนี้

1. เลือก Document Profile ให้ถูกต้องกับงาน เริ่มแรกเลยก็ต้องมีการกำหนด Document Profile ให้ถูกต้องเช่นเลือกที่ Print โปรแกรมก็จะทำการกำหนด Mode สีเป็น CMYK การตั้งค่า Raster Effect ที่ 300 และก็ตั้งค่าให้แสดงผลที่ Overprint
ข้อ เสนอแนะ หลังจากที่เปิดไฟล์ขึ้นมาแล้วขอแนะนำให้ทำการลบ สิ่งที่ไม่ได้ใช้ออกไปเพื่อที่เราจะได้เริ่มต้นไฟล์ที่มีขนาดเล็ก โดยการไปที่ Window > Actions > Delete Unused Panel Items ซึ่งหมายถึงการลบ Swatches, Brushes และ Symbols ที่ไม่ได้ใช้ออก หลังจากนั้นให้ Save ไฟล์นี้เป็น Template เมื่อต้องการทำงานครั้งต่อไปก็ให้เริ่มงานจาก Template นี้

2. สร้างขนาด Artboard ให้ตรงกับเนื้องานจริง กำหนดขอบเขตพื้นที่ตัดตกให้ถูกต้อง ซึ่งความสามารถนี้มีมาใน Adobe Illustrator CS4 เรียบร้อยแล้ว แต่ถ้าไม่ได้ใช้ Adobe Illustrator CS4 เราก็สร้าง Artboard เท่าจริง เพียงแต่เวลาสร้างพื้นตัดตกให้ใช้คำสั่ง Effects > Path > Offset Path เพื่อทำการขยายพื้นที่ออกมาให้มีขนาดเท่าการเผื่อตัดตก แต่ถ้าเป็นภาพก็ใช้วิธีขยายภาพเผื่อออกไปแทน

3. กำหนด Color Setting ของ Working Space ให้ถูกต้อง วันนี้ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น เพราะเราไม่ได้ทำงานของใครคนเดียว และก็ไม่ได้พิมพ์อยู่ที่แท่นพิมพ์แท่นเดียว งานที่เราทำต้องส่งไปให้อีกหลายๆคนทำ ดังนั้นเพื่อความเป็นหนึ่งเดียวกัน ขอให้กำหนด Color Setting ให้เหมือนกันทุกโปรแกรม แล้ว Save การกำหนดค่านี้ไว้ ครั้งต่อไปเราก็สามารถเลือกได้ที่ Adobe Bridge แล้วทุกโปรแกรมจะได้เหมือนกัน สำหรับ Color Setting ที่ควรตั้งและเป็นผลดีของทุกฝ่ายเพื่อให้มีการอ้างอิงจากที่เดียวกันคือ ค่า RGB ให้กำหนดเป็น Adobe RGB (1998) ส่วน CMYK ให้เลือกที่ Coated FOGRA39 (ISO 12647-2:2004) หากมีใครถามว่าทำไมตั้งค่านี้ ก็บอกเขาว่าถ้าอยู่ใน Working Space เดียวกัน เวลาคุยกันมันก็จะรู้เรื่องง่ายกว่าการเปรียบเทียบกับการที่ไม่ได้ใช้ มาตรฐานเดียวกัน และตอนนี้หน่วยงานมาตรฐานหลายๆ แห่ง อย่างเช่น หน่วยงาน PPA ที่ออกคู่มือ pass4press ที่รู้จักกันในวงการพิมพ์ (ไม่รู้บ้านเรารู้จักกันไหม) เขาก็ยังยืนยันว่าควรใช้ Profile มาตรฐานที่เป็น ISO ดีกว่า Profile ติ๊งต๊องที่มักสร้างกันเอง แต่ผลสุดท้ายดิจิทัลปรู๊ฟก็ไม่ผ่าน แต่ปรู๊ฟแท่นจะผ่าน ก็เพราะเล่นเร่งสี อัดน้ำหนักจนพิมพ์จริงไม่ได้ พูดถึงเรื่องนี้ผมอยากรู้นักว่าหากแท่นปรู๊ฟพวกนี้พังกันแล้วจะหาซื้อที่ไหน แล้วเมื่อไรจะบอกความจริงกันเสียทีว่า มันเหลืออยู่เฉพาะบ้านเราละมั้งที่ต้องไปหาซื้อแท่นปรู๊ฟมือสอง มือสามจากต่างประเทศที่เขาเลิกใช้กันแล้ว ทำไมเราไม่เอาเวลาที่เสียไปมาสร้างความรู้ให้เราสามารถทำงานกับดิจิทัลปรู๊ฟ ได้เล่า

4. วางแผนการทำงาน งานทุกอย่างที่จะทำบนคอมพิวเตอร์ ไม่ใช่จะมานั่งโยกไปโยกมาอยู่หน้าจอ แต่ต้องมีการร่างแบบ แล้วก็เลือกใช้เครื่องมือที่ถูกต้องสร้าง Path พยายามสร้างงานด้วยความเข้าใจ Appearance และ Isolate Mode พยายามจัดการ Layer ให้มีประสิทธิภาพ คัดเลือก Path ที่สัมพันธ์กันไว้ด้วยกัน แยกชั้น Layer ให้ง่ายต่อการทำงาน อย่าไปเชื่อพวกที่บอกว่า Layer เยอะ ไฟล์จะใหญ่ เพราะทุกอย่างที่เป็น Path มันก็เป็น Layer ลองคลิ๊กแบบย่อยดูจะรู้ว่า Layer มันขึ้นตามจำนวน Path และที่สำคัญควรกำหนดชื่อ Layer ทุกครั้งที่สร้างใหม่ เพื่อที่จะได้ทราบว่าอะไรเป็นอะไร ที่สำคัญ ไปอ่านหนังสือที่บอกว่าเครื่องมือแต่ละอย่างทำงานอย่างไรด้วย และสุดท้ายหมั่นตรวจสอบรายละเอียดของไฟล์ที่ Document Info ด้วย

5. ใช้ File ภาพ ที่มีการฝังโปรไฟล์สีมาอย่างถูกต้อง เมื่อต้องการที่จะใช้ภาพจากไฟล์ภาพ ที่อาจจะเป็น .TIF หรือ .PSD ให้เข้าใจว่าควรจะใช้ภาพที่มีโปรไฟล์สีตรงกับ Working Space เช่นถ้าเป็นไฟล์ RGB ก็ให้เป็น Adobe RGB ถ้าเป็น CMYK ก็ขอให้เป็น Coated FOGRA39 เพราะว่าหากใช้โปรไฟล์ที่ไม่ตรงกัน หากเราทำการสร้าง Effect ที่ทำให้เกิดการทำงานเรื่อง Transparency แล้วละก็ ภาพทั้งหมดมันจะถูกแปลงไปเป็น Coated FOGRA39 ที่เรากำหนดไว้ คราวนี้ถ้าไม่ตรงกันมันก็จะเกิดการแปลง CMYK หนึ่งไป CMYK หนึ่ง คราวนี้ถ้าทุกคนยังทนงตัวว่าโปรไฟล์ข้าดี ข้าเจ๋ง มันก็จะมาผิดเพี้ยนกันที่ตรงนี้ นี่จึงเป็นที่มาว่าต้องการให้ใช้ Color Profile เดียวกันให้หมด ลด ละ เลิก ความเป็น Profile ส่วนตัวกัน หากคุณต้องเอางานไปเข้ากับคนอื่น วันนี้เรามาวัดฝีมือกันที่มาตรฐานเดียวกัน ใครสามารถควบคุมมันได้ดีกว่า

6. กำหนดขนาดภาพให้ถูกต้อง หลายคนยังหลงผิดคิดว่าการใช้ไฟล์ภาพที่มีความละเอียดสูงจะยิ่งคมชัดมาก ขอบอกให้ทราบว่าที่เข้าใจมาแบบนี้มันผิดเพราะไฟล์ที่มีความละเอียดเเกินความ พอดี จะยิ่งทำให้ภาพนั้นไม่ชัด การไล่น้ำหนักภาพจะเสียไป วิธีที่ถูกต้องคือใช้ไฟล์ที่มีขนาดเท่าจริง และความละเอียดที่สัมพันธ์กับสื่อที่พิมพ์ (ผมเขียนไว้ในส่วนของ Adobe Photoshop แล้ว) และถึงแม้จะมีขนาดเท่าจริงแล้ว แต่เรามาทำการย่อขยายใน Adobe Illustrator ความละเอียดของภาพก็จะเปลี่ยนแปลงไป และอีกเรื่องหนึ่งก็คือห้ามหมุนภาพที่นำมาแปะบน Adobe Illustrator (ยกเว้นการหมุนแบบ 90, 180, 270 องศา) เพราะจะทำให้ภาพไม่ชัดเหมือนต้นฉบับ

7. ตรวจสอบเรื่อง Transparency เมื่อทำงานเสร็จแล้วเราควรที่จะทำการตรวจสอบเรื่อง Transparency เพราะจะได้รู้ว่าบางกรณีอาจไม่จำเป็นต้องสั่งให้ทำการ Flattening ทั้งหมด อันไหนที่ไม่เกี่ยวข้องหรือหลีกเลี่ยงได้ ก็ไม่ต้องทำ หรือบางครั้งอาจจะใช้แค่การสั่ง Rasterize ก็ได้ เพราะการเลือกทั้งหมดแล้วสั่ง Flatten Transparency เป็นการทำงานที่ไม่ใช้ฝีมือเอาเสียเลย และจะทำให้ File ถูกหั่นเป็น Path เล็กๆ จำนวนมาก แล้วไฟล์งานก็จะใหญ่เกินความจำเป็น

8. ตั้งค่า Rasterize ให้เหมาะกับงาน ก่อนที่จะมีการกำหนดค่า Flatten Transparency ก็ควรจะรู้จักวิธีการกำหนดค่า Flatten Transparency โดยกำหนดให้ Raster/Vector Balance = 100, Line Art and Text Resolution = 2,400 ppi, Gradient and Mesh Resolution = 300 เมื่อกำหนดเรียบร้อยแล้วก็ทำการ Save Preset ไว้ด้วย เพราะตอนที่เราจะ Save เป็น PDF/X เราต้องมาเลือกค่า Flatten Transparency อันนี้
หมายเหตุ หากเราส่งไฟล์นี้เป็น PDF ให้กับศูนย์บริการ เราเพียงแต่กำหนดค่า Flatten Transparency ไว้ แต่ไม่ต้องสั่ง Flatten Transparency ที่ไฟล์ Adobe Illustrator เพราะตอนที่โปรแกรมทำการแปลงเป็น PDF/X นั้นโปรแกรมจะทำการ Flatten Transparency ให้โดยอัตโนมัติอยู่แล้ว ดังนั้นที่ไฟล์ Adobe Illustrator ให้เรายังคง Live Transparency ไว้ดีกว่า

9. ตรวจรายละเอียดของการทำงาน ก่อนที่จะจบงานลองเข้าไปตรวจสอบว่ารายละเอียดของงานที่เราทำนั้นมีอะไรบ้าง โดยให้ไปที่ Window > Document info โดยเราสามารถตรวจสอบในรายละเอียดของงานด้วยการ Save เป็นรายงาน เหมือนเป็นการ Preflight การทำงานไปในตัว และนอกจากการดูรายละเอียดในส่วนนี้แล้วเราควรจะไปตรวจสอบการมองเห็นที่ View > Overprint Preview เพื่อตรวจสอบว่าในงานที่เราทำมีการกำหนดการทำงาน Overprint ตรงไหนบ้าง และควรตรวจสอบที่ View > Pixel Preview เพื่อจะทำการตรวจสอบในการแสดงผลแบบ Raster ซึ่งจะแสดงผลให้เราทราบว่าภาพ และ Effects ที่เราสร้างจะมีความคมชัดเพียงใด และเวลาจะดูต้องดูที่ 100% นะครับ ไม่ใช่ (Zoom มันขึ้นมาเกินขนาดที่พิมพ์จริง) ส่วนอันสุดท้ายคือความสามารถใหม่ใน CS4 คือการตรวจสอบด้วย Separations Preview Panel ซึ่งจะทำให้เราสามารถตรวจสอบการแยกสีได้เป็นเบื้องต้น

10. ส่งงานเป็น PDF คราวนี้ตอนส่งงานเราก็จะส่งเป็นไฟล์ PDF เท่านั้น แต่ก่อนที่เราจะส่งไฟล์ด้วย PDF ต้องทบทวนก่อนว่า เราได้ทำการตามขั้นตอนที่ผมบอกมา 9 ข้อนี้หรือยัง ถ้าทำแล้วก็สามารถส่งเป็นไฟล์ PDF ไปให้ศูนย์บริการได้ โดยไม่ต้องส่งเป็นไฟล์ Adobe illustrator แล้วไม่ต้อง Create Outline ด้วย โดยขอให้เราเลือกการ Save ไฟล์เป็น PDF ดังนี้ (ผมขอแนะนำเป็น PDF/X-3 นะครับ ส่วนใครที่เก่งแล้วก็เลือก PDF/X-4 ไปเลย แต่อย่าลืมถามร้านด้วยนะว่า RIP เขาใหม่หรือเก่า)

- เลือก Adobe PDF Preset ที่ PDF/X-3:2002
- ไปที่ Mark and Bleeds เลือกตรง Bleed หากใช้ CS4 แล้วกำหนด Bleed ไว้แล้วก็คลิ๊กตรง Use Document Bleed Settings แต่ถ้าเราไม่ได้กำหนดไว้เราสร้างงานเผื่อไว้แล้วเราก็เลือกกำหนดเองได้ตาม ช่องที่มีให้ใส่ขนาดลงไป
- ไปที่ Advance ดูตรง Overprint and Transparency Flattener Options ให้เลือก Preset ที่เราสร้างไว้ (ตามข้อ 8.) เพราะค่า Default ที่เลือกไว้เป็น High Resolution นั้นยังละเอียดไม่พอนะครับ
- Save Preset เมื่อกำหนดเรียบร้อยแล้วควรจะ Save การตั้งค่านี้ไว้ คราวหน้าเราตจะได้ไม่ต้องมากำหนดใหม่อีก
- เลือก Save PDF เป็นขั้นตอนสุดท้าย เราทำเพียงแค่นี้เราก็จะได้ไฟล์ที่ถูกต้องและเป็นมาตรฐานสำหรับจะส่งไปแยกสี หรือไปพิมพ์ที่ไหนก็ได้

การทำงานด้วย Adobe Indesign

ขอบคุณบทความจาก www.indesignthai.com